Blogia
DoRViSou

ARROUTADAS EN DO MAIOR

<center>ARROUTADAS EN DO MAIOR</center>
As persoas non somos nada fronte a inmensidade do ceu que nos cobre
e podemo-lo ser "todo" na propia soedade.
Vivimo-lo tempo que nos parece. Nada o pode medir, nada o pode deter.
A vida é unha burbulla de relatividade no infinito. unha bagatela, unha xoia....sempre depende de nos.

Xa o dixo Manu chao: "Eu son un parrandeiro, non un intelectual da múseca"

6 comentarios

dorvisou -

E ademáis eses que amolan ás festas rara vez están invitados a elas.
O curioso peke é que só duda un cando pensa, jeje

peke -

¿E por que será que sempre hai alguén disposto a amolarnos a festa?

Se non dubidases non serías humano.

dorvisou -

Jaio, detras de esos textos y esas fotos también hay un hombre lleno de dudas (existencialistas)
Gracias por la visita.

Jaio la espía -

Paco... me llenas de dudas. No sé si me gustan más tus fotos o tus textos.

dorvisou -

Para min a vida é unha festa onde se poden divertir tanto os pobres coma os ricos...
Moi agradecido polo teu comentario, descalza.

descalza -

parrandeiro, é unha palabra do máis enxebre e marabillosa que existe..