TEMPOS DE ... ... E ROCK AND ROLL

Traguei dinamita
porque quero voar
a ponte da anguria
que vai da noite o día.

Un coitelo acaricia as minhas veas,
un tembror percorre a meu corpo
escachando vellas feridas
para inundarme de sangue...

E ao final escribía unha fraseciña de Lord byron que decía " A adversidade é o primeiro paso cara á verdade".
Non foi tan grande a dor dos meus días. Eu como os poetas finxía...

7 comentarios

[xisbe - 16 de agosto de 2004 - 00:38]

Será que unha muller cando coñece un home xa pensa como sería se lle cambiara catro cousas?

[dorvisou - 13 de agosto de 2004 - 18:34]

Eu recomendaríalle cambear de amigo...jejeje.
A edade é unha mera cuestión de aptitudes. Hai darlle máis valor a cousas como a vontade, a saúde e non deixar de querer moito o neno que todos levamos dentro porque se morre ese neno apáganse moitas luces.

[Princesa Fiona - 13 de agosto de 2004 - 12:19]

E logo despois dos cuarenta non hai posibilidade?? Teño un amigo de 43 ¿debería perder a esperanza?Saudos os dous.

[dorvisou - 13 de agosto de 2004 - 11:30]

Non lin nada do agropop-art. A verdade é que algo do espíritu do agropop ainda reina neste povo galego.A natureza das persoas sofren desarraigos con ese cambeo tecnolóxico que experimentou a sociedade en tan poucos anos mentras a mentalidade da xente progresa ao relantin.

A foto é unha cañería do desaugue dunha casa na rúa do Villar.Foi nun deses días que sentín a necesidade de saber como se vía o mundo dende o chan.

Eu pasei vinte anos promentendolle a minha compañeira que o home até os cuarenta anos podía cambear e resulta, que o mesmo día que os cumplín díxome ela: "Ti non cambeaches nada, só o interpretas"...Mais coido que o interpreto mellor

[peke - 12 de agosto de 2004 - 15:10]

E o poema é tremendo. Supoño que agora sentes as cousas con máis acougo, sen tanta angustia. De máis novos é terrible a intensidade dos sentimentos; semellaría que o sufrimento nos abría en canal o corpo e a alma enteiros.
Agradezo o paso dos anos porque nos axuda a relativizar, a converter en folerpiñas o que eran intensas nevadas. Algo bo tiñan que ter. ;)

[peke - 12 de agosto de 2004 - 15:05]

Non sei se liches nos comentarios de por aí que no Faro de Vigo do domingo saíu unha reportaxe sobre a festa agropop-art. A autora fala dun movemento reivindicativo (qué manía de transcendentalizalo todo). Seica foi unha entrevista que lle fixeron a Paleón.

É curiosa esta foto. ¿É a base dun farol? Non lembro tal na miña aldea. Parece un demo sacando a lingua aos que pasan. ;)

[dorvisou - 12 de agosto de 2004 - 12:43]

Este aire narcisista que me sopla na cara xa está xustificado.(Gracias peke por ese comentario que sirveu de mediciña para o corazón). Só uns post máis para darlle luz a esas cousas que esmorecen no trasteiro e pasaremos a semán adicada o agropop-art para ir preparando o campo da festa.