Blogia
DoRViSou

aS MiLaGReS Da FoNTe Do NoVeLLo

<center>aS MiLaGReS Da FoNTe Do NoVeLLo</center>
Vivir na aldea sempre conleva unha serie de atrancos. As distancias e os camiños que non separan das vilas fan que, ás veces mesmo haxa que deixar voar a maxinación para buscarlle unha solución a calquer problema. Polo menos esto foi o que fixo o meu amigo cando tiña que cortala herba do seu xardín e non estaba pola labor de perder un día para ir mercar unha maquiniña desas tan xeitosas que venden por ahí. Así que, Como ben podedes ver na foto, colleu unha armadura de ferro, acoploulle un taladro, un disco dunha rebarbadora, un interruptor para acender e apagar e a traballar que son dous días.
Hai mentes prodixiosas que non se oxidan por estes lares, ¿non vos parece?
Saúde e terra.

22 comentarios

Jordan Jumpman -

Wow that's interesting. Good news though, they make easy to use bikini hair removal creams. They work just as good as a wax for women who still want to be clean down there.

Supra Vaider High -

Practice perfect, as you well know, and perfection is within your grasp. Put in the extra time now, and make an outstanding impression.

dorvisou -

Nestes días non deixo moito rastro polos vosos blogs, mais non quere decir eso que non vos lea. A culpa é do meu fillo Uxio , que como só ten clases pola tarde non ten presas para ir a dormir. E pensar que vou ter que aturalo dous anos máis na casa....

dorvisou -

O demo, o demo... ¡ai, si eu che contara, muralliña.!
Acaso, ¿non sabes ti que o demo é medio galego, que cando o expulsaron do paradiso caeu ó abismo e quedou enganchado coas mans na terra, dándolle deste xeito vida as nosas fermosas rías galegas?
Depois, a hospitalidade dun galego fixo que se quedase antre nos e por eso din que cando os galegos acenden unha vela a un santo acenden outra o demo. Ou mesmo cando nas festas soa a múseca atrae o demo e deseguida se botan bombas de palenque para escorrentalo
¡cousas do diaño!

O que está claro é que pouco lle importa o que dirán, fai como vostede, peke...jeje

dorvisou -

dorfun, para un aldeas coma min o agropop-art non é unha moda, mais ben é unha filosofía de vida.

Xoía de espía, al contrario, también encontramos gente especialista en hacer un problema de cualquier solución. Y que rabia dan, verdad?

Si Pppenas, antes a fantasía non era unha cousa que se comprara en botica. Até os nenos da aldea tíñamos que valernos do inxenio para xogar e si te descoidas, até para comer.
Unha aperta.

peke -

¡Caralliño co trebello! Non andaba falto de enxeño o teu amigo, non ho.

muralla -

Quedei ca boca aberta, ainda que me costa un pouco imaxinala de todo. O que non invente un galego no no inventa o demo.
Un abrazo.Muralla

pepe penas -

En Dorvisou sempre houbo bos artistas e xente con inxenio. Preguntalle a Gloria se se lembra dos carnavais que se facían detrás da escola: Eu era moi pequeno pero lembro alguén con un paraugas sen o pano e con carozos cravados nas baleas..e dun que facía de doente e estaba deitado nunha cama..a auga de novello era quente no inverno e fría no vrán..algo tería que ver. ¿quen e o teu amigo do trebello?

jaio la joía espía -

El ingenio es un privilegio de mentes flexibles, en las que cabe cualquier roto para apañar infinidad de descosidos. Saludos Don Paco y felicite a su amigo el ingenioso.

dorfun -

...vaia, volve o agro-maquinillo-art... e con forzas renovadas... se está visto que todos temos un alma inventora...