Blogia
DoRViSou

ouToNo ou NoN ToNo

<center>ouToNo ou NoN ToNo</center>
Xa chegou o Outono. É incrible, dixo ela. Podo velo como si estivese dentro.
-Estás dentro, estás no Outono, dixo el. Pero sabía que non o escoitaba.
Ela só oía o estralo das follas secas baixo os pés. Notaba nas meixelas un vento ebrio de viño verde. O fume dun magosto imposible penetraba nos seus ollos. Unha fonte cantigaba á vella maneira das fontes
-Esta é a historia, esta é a minha historia
¿Va que é incrible?, dixo el.
Si, dixo ela. Incrible.
¡Pero, se estás chorando, dixo el sorprendido. ¿Por qué choras?
por nada, dixo ela. E abrazouse a el coas mans xeadas.
( Manolo Rivas arroutando non sei onde)

4 comentarios

dorvisou -

Si peke, son dixitais

dorvisou -

Caladinha, Non serás ti desas que como decía Alfonsiña
"Soñe un amor como jamas pudiera soñar nadie
y pasaba el Invierno y no venía
y pasaba también la Primavera
y el Verano de nuevo persistía
y el Otoño me hallaba con mi espera...

peke -

Supoño que, mentres non digas o contrario, seguimos con fotos dixitais, ¿non? :)

caladinha -

E as bágoas serían de verdade ou tamén virtuais?