FoTo DeNuNCia...

Despois de ler este artigo , que me serviu de reflexión, teño que aclarar, por unha cuestión de ÉTICA, que a minha visita o zoo onde saquei esas fotos de animais en cautividade non foi puramente ociosa ou de recreo. Antre outras cousas serviu tamén para compartir coa a minha filha Iria de sete anos a idea de que o habitat natural de todos eses animais era a propia natureza i en libertade.

Non quero que ninguén se sinta ferido na súa sensibilidade e amor por estos animais  coas fotos nen polo caracter informal das minhas arroutadas. De aí, que por hixiene mental, decida retirar os comentarios e deixalas fotos como denuncia.

Ah, e sintoo por Marinha que se queda sen poesía...noutra ocasión será, minha ruliña.

¡Rectificar non me vai a facer máis sabio, un pouco máis humano se cabe!

6 comentarios

[Paco Penas - 29 de diciembre de 2005 - 02:17]

thirthe, sintoo de verdade, tería que volver a conxugar o verbo, non o gardei. Mais non se preocupe que calquer día que esté inspirado o farei.
Bicos e apertas.

Gracias Artipractor, aunque te parezca raro me hace ilusión que me repitan las cosas, ya estoy acostumbrado...jeje.
Saludos.

[Artipractor - 28 de diciembre de 2005 - 22:52]

Rectificar te hace más humano, mejor persona y te hace sentirte mejor contigo mismo, por lo tanto, te hace más sabio.

[thirthe - 28 de diciembre de 2005 - 15:46]

pois a min gustoume moito o texto que acompañaba á foto dos dedos do gorila. E aínda che quería pedir permiso para enlazar, se non o fixen foi porque llo dedicaras a Marinha e en certo sentido era dela tamén;-))

en serio, pareceume moi poético e non vexo porque o quitaches. Porfa, podías poñelo de novo??

[Paco Penas - 28 de diciembre de 2005 - 00:13]

Muralliña, eu penso que eses animais tampouco.
Bicos incondicionais.

Marinha, que moniño estou, verdade?

[Marinha de Allegue - 27 de diciembre de 2005 - 23:48]

Iso de que quedo sen poesía tururú seica non se decatou da foto.
Graciñas polo agasaio.
Unha aperta.
:)

[Muralla - 27 de diciembre de 2005 - 22:04]

Nunca me gustaron os zoos. Sempre salín deles con pena...
Unha cárcel sempre será unha cárcel.
Bicos, queridiño.