oS De MouReiRa De aBaiXo...

Na Moureira de Abaixo estaba o persoal nervioso. Viñera de lonxe unha putiña nova e garrida e todos querían.

Don Damián. o cóengo, mandaba recados polos fidalgos do sexo para que a discreción fose á misa .

Liborio, alcalde, xa tiña as escusas para marchar con ela a Vimianzo, onde tiña casa de herdanza,

e despois iren ao faro de Fisterra, a lle pedir en plan profesional unha gracia marabillosa:

" os lugares máxicos deben ser testemuños da felicidade", lera o cacique nun libro vello, dun tal Charles Baudelaire ou algo así...

(Xosé Vázquez Pintor ,en a memoria do boi )

3 comentarios

[Paco Penas - 20 de enero de 2006 - 02:30]

Bicos, bicos, bicos....

[Marinha de Allegue - 18 de enero de 2006 - 00:18]

Bueno, especial eres Artipractor, e sigues bebendo das fontes coas cunchas das mans..., como ben che dixo Don Paco.
Por certo os de Moureira de Abaixo moito miran pa os de "Moureira de Arriba"...
Unha aperta de arriba a baixo.
:)

[Artipractor - 17 de enero de 2006 - 23:22]

Decirme si soy yo el raro...
Antes vi renos y ahora en la Moureira de Abaixo veo a Gala en color y hablando por el móvil.
¿Estaré delirando?