Blogia
DoRViSou

oS GaTiÑoS e as naranxas eN ViLaFLoR

IMG_7334

 

E quedei pasmado ollando como había un gato que quería e non lle deixaban ou como cando levantaba a cabeza do testo o xefe, levantábanna tamén os outros tres con certa desconfianza.

¡Hai que ver...que xa non viven en paz nen os gatos!

6 comentarios

Paco Penas -

Moitas graciñas a todos polos comentarios e visitas. A minha presenza polo blogomillo vai a ser neste mes, máis ben escasa...a compaña do meu Uxio e o traballo de Semana Santa van a secuestrar a minha vontade e tempo libre.
Moitos bicos e apertas.

Marinha de Allegue -

Xustáronse catro un día os mellores deste barrio...
di a melodía.

Unha aperta.
;)

Sergio -

Creo que es un instinto natural , es muy gracioso cuando en la calle de repente te paras y miras hacia algun lugar determinado(sobre todo en la altura)y la gente que pasa mira hacia el mismo lado con curiosidad.Me pasa cuando hago fotos por la calle y a algunos me dan ganas de darles una colleja!
Saludos!

pedro cardona -

muy interesante tema, composición y juego de color

saludos cordiales desde Menorca Pedro Cardona

pepe penas -

Ollando eses gatos lembreime dunha cousa coa que me facian
rabiar cando era neno: Nun tellado hai catro gatos, cada gato mira tres;¿cantos gatos ven haber?.
Se dicia catro, dicianme que non sabía a taboa de multiplicar; se dicia doce dicianme que multiplicaba moi ben, pero que andaba moi mal da vista.

peke -

Os gatos gústanme esteticamente, para velos, pero non me inspiran ningunha confianza na vida real. Tiven algún mal encontro cun par deles que me provocou mal rollo.