FeiRa Do CoCiDo en laLín

Pido talvez o que non podes dar-me.

O que talvez ninguén

pode dar-me. Isso pido.

 

Mas se tenho necesidade

desse alimento, pouco consolo é

para a minha fame que tal grao

non se dê nas estepas desta terra...

Estos versos do grande mestre Carvalho Calero, resumen que nindiola o meu estado de ánimo nestas datas.

9 comentarios

[jordan shoes - 02 de diciembre de 2010 - 08:29]

El reloj de arena recuerda el momento en que perdió!

[Cheap Jordan shoes - 30 de noviembre de 2010 - 06:42]

Les paroles représente. Très bien. Grâce à votre parler, je suis vu une vertu à maints égards.

[chanel replica watches - 22 de noviembre de 2010 - 08:07]

Le courage et la détermination des forces est l’esprit et âme.

[juanra - 30 de enero de 2008 - 09:34]

Pero que bien se come en Galicia...uff , que envidia. Saludos.

[Manuel Busto - 25 de enero de 2008 - 12:25]

Amigo Paco vas ter que contentarte de momento. Cando a tecnoloxía permita enviar algo máis que imaxes e sons e abarque ao restos dos sentidos eu podería enviarche o recendo do cocido o próximo domingo.
Que non é pouco. Contábame un profesor meu de cando el era estudante e non tiñan cartos para mercar pasteis. Daquela poñíanse diante dunha confitería e contentábanse co recendo.
Unha aperta.

[Mabuel Busto - 25 de enero de 2008 - 12:24]

Amigo Paco vas ter que contentarte de momento. Cando a tecnoloxía permita enviar algo máis que imaxes e sons e abarque ao restos dos sentidos eu podería enviarche o recendo do cocido o próximo domingo.
Que non é pouco. Contábame un profesor meu de cando el era estudante e non tiñan cartos para mercar pasteis. Daquela poñíanse diante dunha confitería e contentábanse co recendo.
Unha aperta.

[Marinha de Allegue - 25 de enero de 2008 - 00:35]

Nutrilo espíritu é moi preciso. Nútrase ben.

Beijos nutritivos.
:)

[Meris - 24 de enero de 2008 - 18:19]

Resultame curiosa a foto. Non ten nada que ver, pero eu nas matanzas tradicionais sempre vira os porcos colgados o revés, ca cabeza cara arriba.
Esta chamoume a atención...

[Paco Penas - 24 de enero de 2008 - 13:46]

Tamén é verdade que os versos do mestre Calero andaban na procura de alimento para o espíritu, pero eu quería ir máis alá, aínda sabendo que estou sen dentes :-)