Si, SoBRaN WaTioS...

Doce kilómetros con sete encoros non deixa de ser un crimen contra a natureza. Os pescadores de troitas quedaran sen paraiso e as minhas queridas aldeas da ribeira do Ulla despertaran cada mañan debaixo dun ameazador cobertor de néboas.
Así deste xeito, non me extraña que os nosos queridos rios crien en vez de troitas, monstruos que berran atrapados no cemento mentras certos políticoscertos non fan outra cousa que calar.

6 comentarios

[Paco Penas de Dorvisou - 04 de julio de 2005 - 12:02]

Un bicazo moi grande a todos. Rematei as vacacións e agora ando un pouco liado e tamén, claro está un pouco máis desordenado. De aí, que tardase tanto en contestar e postear.
Irei poñendo algún enlace do tema dos encoros para poder estar ao día. É un tema moi delicado e o que dificilmente lle vexo unha posible solución. Da o mesmo berrar que calar porque ao final sairanse sempre coa súa.

[muralla - 03 de julio de 2005 - 16:45]

Non fai muito lin que se desapareceran, por exemplo, os mosquitos todos, a Natureza desaparecía, pero si desaparecera o home, en pouco tempo todo volvería a ser o Paraiso...
Bicos. Carmiña.

[peke - 01 de julio de 2005 - 15:36]

¡Que pasada de foto! Do outro... ¿que queres que che diga que ti non saibas?

[Xosé Antón - 29 de junio de 2005 - 19:07]

Coñezo ben o problema. Na miña terra estivemos cinco anos loitando para que non nos fixeran un encoro e perdemos a batalla. Agora compañeiros seguen na loita para que cando menos lles paguen aos veciños os terreos

[pilar - 29 de junio de 2005 - 18:29]

La foto una pasada me recuerda al cuadro de Edvard Munch "El Grito" define perfectamente lo que van a hacer en ulla

[angope - 29 de junio de 2005 - 12:50]

Eses regeiros de dorvisou con insua,nos que nas tardes do veran, podes sentir como refrescan corpo en alma, esas troitas estupendas que pesacaba meu abo, esas ribeiras pra pasear. Estanse indo ante o avanze do cemento.