...Y vi un hato misérrimo de gentes domadas, holgadas de oros que de nada servían, caminando sin rumbo y mirando hacia el cielo buscando a los dioses de caras rosadas.
Antes orlados del aire Vivian sin pensar en los muertos que vagaban hambrientos, mientras un sueño en el viento crecía mermaba otro tumbado en la cama.
...Y vi. mesnadas de gentes migrando hacia el norte con deseos a cuestas que pesaban mil vidas, huyendo tranquilos de las urbes y orbes apretando los dientes, tragando saliva.
Allí se quedaban , entre hollín y ceniza, los que antes tuvieron tres veces el Sol, con sus ropas alegres y oros brillantes y sin manos que tapen la carne con sal.
Allí se quedaron rezando a los dioses con la parca danzante de criba nocturna y no entendiendo que siendo tan ricos se estaban muriendo peor que la chusma.
Paco Penas -
Txari, nunca millor dito, unha paraxe do incordio...volvemos a tela vaca leiteira cos tetos en Madrít...jeje ¡Saúde e rios, que os encoros xa haberá quen os faga..!
Paco Penas -
Marinha...poderemos firmar no fondo dos encoros, cando estos non teñan auga porque xa non quedan rios na terra. BIKOS aDoeCiDoS... ¿Viches que me lembro do que dicía túa nai?....día de jarabullos, teño unha mala ostia que non me lambo...
Paco Penas -
¿Berrar?...non sirve de nada berrar,muralliña; a non ser que queiras volverte loco. Estos políticos non escoitan o povo, son sordos e, nin siquera teñen ollos. ¿Será verdade que cada povo ten os governantes que se merece?. En fin, moitos bicos Carmiña...que con moitos bicos, deseguro faremos un mundo millor.
Paco Penas -
¡Coidado cos caramelos, poden ter droja, dicía minha avóa...i eu veña a comprar caramelos...! Non se me ocurre outra cousa,Rocio. Desde logo quen tiñan que amosar un chisquiño máis de sensibilidade coa "tona da terra" son os nosos políticos, non vale calquer cousa para chegar antes. A natureza ríxese por outros códigos, códigos que os humanos non chegamos a descifrar...somos un "jichiños" Rocio, xa ves como me levantei hoxe...será que teño que volver a traballar. Bicos.
Marinha de Allegue -
Únome á pregunta d@s pícar@s... Un beijo. :)
Muralla -
Pódese firmar nalgún sitio? Cando se perde a fermosura dun rio pérdese algo mui grande... Berremos ben forte entre todos!!!!! Bicos.
Rocio -
Tes moitisima razon que os encoros non poden seguir adiante,porque o unico bo que teñen e que asi chegariase mais rapido a Vila de Cruces pero con eso todo e preferible tardar mais e que non se fagan, porque o unico que van a facer e estropear o maravilloso rio que temos a beira da casa tanto bos coma nos. Moitos saudos e biquiños para todos.
txari -
os encoros sobran... se a energîa é pra gêmte de fóra e a paisage que sufre é a nosa
Paco Penas -
O dos mini-encoros é un engañabobos. Todos sabemos das inxusticias e promesas non cumplidas do de Portodemouros e agora teremos que aguantar dous máis só en dez km. de Río. Non abonda con miralos montes da Galiza cheos de xeneradores eólicos senón que agora tamén imos a encher os nosos rios de pozas de auga choca, como lles chamo eu. Eu penso que ademais de Fenosa hai intereses, non sei de que tipo, por parte dos políticos dos concellos afectados, aparte, claro está, das empresas privadas que os explotaran que coido son de fóra da terra e que non van aportar ningunha riqueza ao país. Agora amigo Pepe, cando vaia a DORVISOU, nin me atreverei a chegar ao cabo da horta para mirar a Facó. Unha aperta.
11 comentarios
O ´Marcos -
holgadas de oros que de nada servían,
caminando sin rumbo y mirando hacia el cielo
buscando a los dioses de caras rosadas.
Antes orlados del aire Vivian
sin pensar en los muertos que vagaban hambrientos,
mientras un sueño en el viento crecía
mermaba otro tumbado en la cama.
...Y vi. mesnadas de gentes migrando hacia el norte
con deseos a cuestas que pesaban mil vidas,
huyendo tranquilos de las urbes y orbes
apretando los dientes, tragando saliva.
Allí se quedaban , entre hollín y ceniza,
los que antes tuvieron tres veces el Sol,
con sus ropas alegres y oros brillantes
y sin manos que tapen la carne con sal.
Allí se quedaron rezando a los dioses
con la parca danzante de criba nocturna
y no entendiendo que siendo tan ricos
se estaban muriendo peor que la chusma.
Paco Penas -
¡Saúde e rios, que os encoros xa haberá quen os faga..!
Paco Penas -
BIKOS aDoeCiDoS...
¿Viches que me lembro do que dicía túa nai?....día de jarabullos, teño unha mala ostia que non me lambo...
Paco Penas -
¿Será verdade que cada povo ten os governantes que se merece?.
En fin, moitos bicos Carmiña...que con moitos bicos, deseguro faremos un mundo millor.
Paco Penas -
Non se me ocurre outra cousa,Rocio. Desde logo quen tiñan que amosar un chisquiño máis de sensibilidade coa "tona da terra" son os nosos políticos, non vale calquer cousa para chegar antes. A natureza ríxese por outros códigos, códigos que os humanos non chegamos a descifrar...somos un "jichiños"
Rocio, xa ves como me levantei hoxe...será que teño que volver a traballar.
Bicos.
Marinha de Allegue -
Un beijo.
:)
Muralla -
Cando se perde a fermosura dun rio pérdese algo mui grande...
Berremos ben forte entre todos!!!!!
Bicos.
Rocio -
txari -
Paco Penas -
Agora amigo Pepe, cando vaia a DORVISOU, nin me atreverei a chegar ao cabo da horta para mirar a Facó.
Unha aperta.
pepe penas -
cien mil
mil veces mil
un millon
e un coro de voces infantis di:
¿e os encoros para quen carallo son?