Que libro tan maravilloso o de Séchu Sende, precisamente acabo de recoméndalo no meu blog...bikiños
Paco Penas -
Meu Pepiño, ¿e que sería de nos sen paraugas?. Para os galegos o paraugas é como unha articulación máis ou tanto sirve como arma de defensa, como punto de apoio, como para indicarlle o camiño a un descarrilado :-) Unha forte aperta.
Eu penso que é lóxico: temos os pés para andar por terra firme, as mans libres para traballar e amar e a cabeza no alto e cerca do ceo para soñar.
Marinha de Allegue -
Se me dis que na foto aparecen uns indios río abaixo créocho ben...
Unha aperta galega ;)
peke -
De alta voltaxe son as túas fotos, Paquiño. Non te preocupes polo outro que era para meterme contigo despois da túa pequena maldade. Ademais, a estas alturas non che me escandalizo con facilidade, meu, que xa son cincuenta sobre o lombo. ;)
Evidentemente as nubes están riba das nosas cabezas moitas veces. Outras, somos tan ousados que nós mesmos nos metemos dentro da nube. Vivir nas nubes pode ser sinónimo de vivir en Babia. Benditas nubes que adornan o ceo sa túas fotos e o horizonte das nosas miradas. Moitas apertas, Paco
8 comentarios
Mercedes Seixo -
Paco Penas -
Unha forte aperta.
pepe penas -
Paco Penas -
paidelo -
Marinha de Allegue -
Unha aperta galega
;)
peke -
Manuel Busto Galego -
Benditas nubes que adornan o ceo sa túas fotos e o horizonte das nosas miradas.
Moitas apertas, Paco