Blogia
DoRViSou

Eu son J.S. Gaviota...

DSC00813

ZooM

Unha das minhas frases máis acuñadas no día de onte foi a siguente " Non só os cangrexos camiñan cara atrás, a maioría dos galegos tamén o fan, e o peor é que nen son conscentes delo..."

Pero hoxe preciso refuxiarme nas minhas fotos, esquecer por un día dos sinsabores da vida, despegar as ás da terra e voar como J. S. GAVIOTA.

DSC00808-1

ZooM

8 comentarios

Carlos Sousa -

Ese sentimento é mutuo, por no dicir de unha inmensa "minoría". Eche o que hai, haberá que pensar por que foi así. Sorte que sempre hai en que refuxiarse pero esquecerse non.

Unha aperta

Paco Penitas -

Zeltia, iso que dis non deixa de ser o mesmo que eu penso
¡ que bonito!

Alexandre, sen palabras, comulgamos coas mesmas pedras, no camiño...

Alexandre -

Fai anos leín ese libro, encántoume esa sensacion de ser libre e disfrutar da natureza dende a visión dunha gaivota. Tempo despois comprobei na miña propia pel que as gaivotas tamén teñen un lado obscuro

Zeltia -

que grande cousa é ter unha afición que nos permite esquecer os momentos ou pensamentos que non gustan!

Paco Penas -

Mer, a min regaláronme JS. Gaviota cando tiña catorce anos, fraco favor me fixeron...
¡canto me custou engancharme ao carro!
De todo elo, falaremos nas terras do Deza.
Bicos e apertas.

mer -

Gustoume a frase

Precisamente no meu derradeiro cumpreanos regaláronme Juan Salvador Gaviota

Unha aperta

Paco Penas -

Jorge, benvido... ás veces só tenho asas para danzar mais as pernas non me deixan voar :-)

Jorge Vicente -

voa, dança e sê!!

um grande abraço
jorge vicente