GOZOS E SOMBRAS
É unha das fotos que máis me fixo reflexionar sobor da fugacidade do tempo.
Agora tenho a sensación de haver vivido aqueles anos na Corunha
coma un bohemio en París.
Todo escomenzou nunha velha pensión da rua do Orzan
e rematou quince anos despois, nunha profunda reflexión na praia de Riazor.
Atrás quedaba un tempo indefinido de indescifravels sabores e colores.
De primaveiras, de manhans floridas, de febriles poesías inconcretas,
do solsticio romeiro de veráns rendindo-lhe culto ao corpo,
de outonos carregados de melancolia e sombras inconformistas
E de invernos empapados de literatura da vida e roncas palavras...
2 comentarios
dorvisou -
descalza -