NaDa, NaDa...

A verdade é que atópome un pouco devanado. Sinto como se tivese o espíritu amoado ou ferida a vontade.
Tamén é certo que moitos foron quenes de facer da nada poesía...
(lástima que os meus non podan comer dela)

2 comentarios

[Paco Penas - 28 de mayo de 2005 - 13:28]

¡Ai non, non. Non me gustan nada "los muchachitos"!
Claro que vamos a vernos e abrazarnos( e a B tamén...) Faime unha ilusión tremenda volver a ese lugar e pasear pola area desa praia que aínda acocha sonos dun neno que fun non fai moitos anos.
Envíame por correo o tf. para poñerme en contacto contigo.
Biquiños.

[peke - 27 de mayo de 2005 - 21:09]

Ti anda facendo fotos de nenos na praia ou na piscina e xa verás o que tarda en acusarte dalgunha perversión calquera tolo puritano que anda por aí.
(Oes, a ver se podemos vernos; xa que estarás de vacacións...) :)