oLLaReS Do TeMPo...
A minha querida aldea de Dorvisou está a convertirse nun museo. Hórreos asolados pola indiferencia, fontes esquencidas no tempo, muiños sen fariña nen relón, corrupiñas e corredoiras tupídas de silvas e toxos...e o vello barreiros de Jaime Do Souto sen vida á sombra dos sabugueiros.
2 comentarios
Paco Penas de Dorvisou -
Un saúdo Pedriño.
acedre -
Imaxina que dirian os primeiros que veron cambiar as suas casas de madeira por outras de pedra. Como reaccionarian naqueles tempos ?.
Saudos.