ViVaN oS ReiS...(magos)

Foi nese momento no que nin estas dormido nin esperto, no que non tes os ollos nen abertos nin pechados...

nese momento no que regresas do sono ou do soño sin ter aínda conciencia da realidade,

cando escoitei berrar a minha cativa que alguén había entrado pola noite na casa...

Levánteime coma un lóstrego e deseguida me dei conta que fora para deixar agasallos, que non roubaran nada.

Que desta vez foran os reis, os reis Magos...

9 comentarios

[Paco Penas - 08 de enero de 2006 - 23:19]

Running, meu irmán... o tempo e o atallo dun suspiro.
Alégrome moito da túa visita. Eu si lle pidiría un blog teu os reises, !anímate, lobo estepario!

[Paco Penas - 08 de enero de 2006 - 23:08]

Fai uns sete anos o meu fillo pediulle os reis unha irmá e a finais de xaneiro a minha compañeira sorprendeume cando me dixo: ¿sabes?, estou embarazada.
Agora, nesta casa, sempre temos moito coidado co que lle pedimos os reis.
Eu,non fun malo...e o agasallo gustoume moitisimo.

[running - 07 de enero de 2006 - 19:35]

Só é un medidor do Tempo. Pero o Tempo non se mide porque El é todo e tolo. O Tempo é o Creador. ¿Qué é antes no Tempo, os Reises ou o Nadal?
Desde esta Galizasodoma, bon ano.

[acedre - 07 de enero de 2006 - 14:57]

Tiveron bo gusto os Reis co teu agasallo. Suponho que o merecias. O amigo Pepe ten razon: da un aire senhorial tirar da leontina un reloxio para consultar a hora.
A ultima imaxe que lembro foi a pelicula Titanic con Leonardo DiCaprio nunha das tropecentas reposicions da pelicula que volvin ver un dia chuvinhento pola Florida. Na pelicula sae a imaxe onde o enxenheiro do Titanic consulta a hora no seu reloxio parecido ao teu mentres o barco afunde. Imaxe da tranquilidade ante un feito inevitable.
Saudos dende a terra republicana sen Reis.

[peke - 07 de enero de 2006 - 14:50]

E logo, ¿portácheste tan ben? ;)

[pepe penas - 07 de enero de 2006 - 13:16]

Sempre me gustaron isos reloxos atados con unha cadea. Lembrome da fachenda coa que o meu avó quitaba o seu do peto cando alguén lle preguntaba que hora era.

[Marinha de Allegue - 06 de enero de 2006 - 23:15]

Ilusión forever,bendito tesouro...
Un beijo de reis.
:)

[Muralla - 06 de enero de 2006 - 19:22]

Ay Paquiño, nin que foras bon...
Bicos.

[SZ - 06 de enero de 2006 - 13:51]

Nese estado crepuscular que tan ben describes, pensei que me traería Blogomillo hoxe.
A túa foto do reloxo coa leontina sobre un soporte con publicidade, un conxunto moi suxerinte, é un agasallo.
:)