Autorretrato

Horas profundas, lentas e caladas, feitas de bicos ardentes.
Bocas quentes, moi quentes.
Chove.
I eu máis ti a foder sen pudor, no cabo da horta,
mentras as galiñas poñen ovos.
Chove.
O barullo da choiva é melodia para os nosos corpos mollados,
entregados, empapados, abrazados...
Xa non chove.
Xa escampou, xa as galiñas non poñen ovos,
xa non che quero...meu ben. ATA OUTRA
Paco Penas de DORVISOU

7 comentarios

[Dorvisou - 13 de enero de 2004 - 02:10]

¿ cal é estado normal desas cousas?, a non ser que se tome unha viagra despois das comidas

[siroco - 11 de enero de 2004 - 20:57]

Coido que a o darlle a volta a foto, chegase a verdadeira realidade.¿Ou, non?.
Perdoade que o meu galego non sexa moi bon

[Dorvisou - 06 de enero de 2004 - 03:09]

po zi. Agora, se lle das a volta a foto xa deixa ser autorretrato...je

[Martin Pawley - 06 de enero de 2004 - 01:42]

Así que autorretrato, eh? Menos lobos, Carrapuchinha! ;-)

[Dorvisou - 04 de enero de 2004 - 03:19]

Inma: sorprendeume o teu primeiro comemtario, menos mal que fixeches un segundo para a minha tranquilidade.
Os meus textos non deixan de ser arroutadas.Graciñas

[imma - 04 de enero de 2004 - 02:18]

por supuesto tb me gustan mucho las fotos :)

[IMma - 04 de enero de 2004 - 02:13]

He entrado por casualidad, y me gusta lo que escribes... ya miraré de entrar más amenudo...
por cierto, me sabe mal pero no sé "hablar" ni escribir en gallego, pero lo entiendo.
besos y buen año :)