PAISAXE ONÍRICO

Coido que esta foto xa aparece polos primeiros arquivos pero só quero con elo, volver a "escoitar" da boca de Peke algo bonito.

5 comentarios

[caladinha - 31 de mayo de 2004 - 10:40]

Na miña aldea xúntanse o Arnego e o Deza, de aí moitas das mañás de néboa, aghora calcule voçe.

[dorvisou - 30 de mayo de 2004 - 20:44]

Agolada, Carballiño, Lalin...¿Onde cae a súa aldea?

[caladinha - 29 de mayo de 2004 - 18:15]

Na miña aldea son frecuentas as noites e as mañás así, de xeito natural, non hai encoros preto. Ó ver a foto paréceme que podo revivir esa sensación de tocar o ar, sentir o húmido tacto da néboa envolvéndote.

[dorvisou - 26 de mayo de 2004 - 03:27]

A foto é pura poesía,si. Pero o peor é o desaxuste ecolóxico que ocasionan os malditos encoros na Galiza rural. Esas días de neboas infindas que non deixan espalla-lo sol.

[peke - 25 de mayo de 2004 - 13:01]

E sabe que non vou poder resistirme.
Desde que me fallan os brazos non podo facer fotos como eu quixera, pero segue sendo unha paixón que me desborda. Como esta foto, Dorvisou. Pura poesía.