Blogia
DoRViSou

DiLLo a QueN MaLTRaTA

Armindo na Solaina

Fai xa un tempo que deixei de acuñar ou apropiarme de certas cousas que creía non me perteñecían. Unha delas foi decir "compañeira de viaxe" en vez de "a minha muller" ou "a minha dona". Todo coa boa intención de empezar por cambiar ó meu mundo e poñelo listón un pouco máis alto (cousa non difícil).
As parellas perdemos demasiado tempo xulgando a historia en vez de mirar cara adiante e como animales de costumes cústanos rompelo ciclo e poñernos man a obra. Quen somos pais de familia temos a obriga de educalos nosos fillos desafiando os derroteiros do destiño e facer un mundo máis habitable. É unha labor de todos, sen distincións de sexo, que como seres racionales deberemos afrontar para forxar seres máis libres
e con elo unha sociedade máis xusta.
Este modelo social do que estamos desembarcando está vello e caduco
anque parece que moitos néganse a abandoalo e prefiren arruinar a sua vida e arrastrar ó inferno tamén outras.

O meu amigo Armindo Salgueiro tamé llo dixo a quen maltrata

12 comentarios

dorvisou -

Pois ahí vai outro comentario máis.
Como non furrula o enlace déixoo así www.imagecenter.es

dorvisou -

Non vaiades a pensar que fago esta morea de sumar comentarios. É que últimamente desaparécenme os comentarios e teño que voltar a escribilos. ¡Debe ser cousa do demo!

dorvisou -

Eu tampouco entendo moi ben o que está a pasar antre os matrimonios. Ese desencanto, esa insatisfación, eser non vivir, como ti lle chamaches, non nos deixa ser felices nen os que vivimos en paz co mundo.
un bico.

Anónimo -

En canto o meu galiñeiro linguistico direiche que non fago máis que copiar dos outros. Pouco a pouco voume fixando máis ao ler e bueno, algo vou mellorando. A ver se aproveito que a minha cativa está aprendendo a ler e escribir, para mellorala minha gramática tamén. Así cando ela teña vinte anos poderá sentirse orgullosa do seu pai. De feito ó meu fillo xa lle chama un pouco a atención esta curiosidade que teño por superarme i escribir mellor tamén.

dorvisou -

Minha querida peke, eu estaba esperando que este catálogo estivera actualizado para recomendarcho. O dono das tendas image center é bon amigo meu e de ahí que teña toda a cofianza do mundo na sua labor. Ademais se compras por internet fan un 5% de desconto i eu como teño a sorte de telo antre os meus clientes favoritos...xa te podes maxinar.

dorvisou -

Muralliña pequena (xa sei que che encantan os mimos), as mulleres tedes unha oportunidade para facerse oir. Só pedimos que non aniñe no voso corazón o rencor e escomencemos xa a contruir ese mundo lindo, onde agarrados da man podamos dar renda solta ás nosas fantasías sexuais...jaja.
Bicos con baba,madfaldiña. Non sabes canto che estou empezando a querer.

dorvisou -

Eu non son un revolucionario, minha xoia de jaio. Oxalá ó fose e podera facer chegar máis alá dos meus ombreiros este laio.
O mundo precisa dunha grande revolución humanista para superar estes tempos de tanta mediocridade.
muak, muak...

dorvisou -

Muralla, o problema da violencia de xénero como se lle está a chamar agora non é unha peste moderna. Somentes que antes non se facia público e agora si. Esperemos que todo este rebumbio sirva para temperar os ánimos e que todos reflexionemos en voz outa.
Bicos e apertas muralliña.

LTDLV -

Este tema es un horror incomprensible y seguro que -como el lenguaje no es neutral- esa propuesta tuya sirva de algo...
_________

Además...
Ti fuche cas vacas, tamén...
¿Falamos de sexo?
Me gustaron tus lametones ;) ya sabía yo que te gustarían los míos...
Beixos

peke -

Varias cousas (non sei cántas).
- Olla esta páxina que lle deron a B. Parece interesante: www.kelkoo.es. Por se non a coñeces.
A mesma persoa díxolle que mercar por internet pode aforrar un mogollón de cartos.
- Non teño a menor intención de corrixirte, non xa por estar xubilada -que iso é unha parvada-, senón porque me dá moito apuro. Se insistes, vas conseguir que o faga por correo e asegúroche que acabarías máis que farto de min (non polas túas faltas, que non son tantas, senón porque cando me poño a explicar son unha pesada). Desde logo, en comentarios e en público que se che quite da cabeza, porque non o vou facer.
- O teu post (agora si) tráeme á cabeza o sen sentido no que vivimos. Alguén quere a alguén e dedícase a maltratala; non o entendo. No amor non hai posesión, as personas non se poden posuír coma se fosen obxectos. Se se ama de verdade, deséxase o mellor para o ser amado, que sexa feliz, chegar a comprendelo, respectalo...
Para min é tan evidente que me doe coma unha ferida ver eses comportamentos. E non me serve que me digan que son afortunada (que o son, pero por outras cousas) por recibir o trato que calquera lle daría a un amigo de verdade. ¿Acaso os cónxuxes non son amigos?

Jaio la espía -

Paco: está hecho usted un revolucionario sin remedio.

muralla -

Estou dacordo contigo que se empezaramos a cambiar as palabras acabariamos cambiando tamén as actitudes...
E un tema mui mui grave o dos maltratros...
Unha aperta. Muralla