TeiMaS

 

 

 

Os home sempre camiñamos polo comarón da vida ao borde do precipicio. O equilibrio é o único sostén que nos mantén lúcidos e vivos.

Mais... sen medo non hai camiño.

 

 

 

 

8 comentarios

[Paco Penas - 15 de agosto de 2007 - 13:26]

Graciñas a todos. Pouco a pouco irei disfrutando das vosas covas. Esta loucura de verán xa está rematando.
Bicos e apertas.

[ERIC - 14 de agosto de 2007 - 23:59]

Precipitarse dentro de la naturaleza captando imágenes bonitas como ésta es genial!
Saludos

[Beatriz - 14 de agosto de 2007 - 23:19]

precipitarse na beleza non está nada mal...

[paideleo - 13 de agosto de 2007 - 22:15]

Eu son un medoñento e supoño que non irei a ningures.

[Marinha de Allegue - 13 de agosto de 2007 - 12:20]

Sempre hai que intentar sempre hai que atreverse, o caminho faise así...

Beijossssss

[pepe - 10 de agosto de 2007 - 04:03]

Querido Paco, tenemos horarios distintos y complicados, pero quiero decirte que he visto algunas de tus fotos y me han gustado, teñen xeito e morriña.

[dorfun - 09 de agosto de 2007 - 15:30]

...e non hai mellor cousa que deixarse caer ó baleiro... e que te envolva...

[peke - 09 de agosto de 2007 - 14:15]

Si, parece que sen medo non hai camiño.