CaViLaNDo, que tamén é xerundio

ZooM

Sempre, arrancando follas dos almanaques coa inocencia do neno que levamos dentro.

... e sempre, cambiando de almanaques esquecendo do home que levamos por fora.

8 comentarios

[eMi - 22 de diciembre de 2008 - 04:51]

Jajaja, no soy gallega, soy madrileña, aunque, si te digo la verdad, debo tener antepasados celtas porque el norte me tira mucho.

Lo del premio no tiene importancia, es simplemente que quería que lo supieras.

Un beso.

[Paco Penas - 21 de diciembre de 2008 - 12:51]

Grazas, Pedro. E que pases unhas boas festas cos teus seres máis queridos.
E grazas eMi, xa levo un tempo ollando o teu blog e aínda non sei da a túa orixe. ¿eres galega?
Moitas grazas pola teu cariño e polo premio, buscareille un recuncho para amosalo no blog. Agora estou de vacións e intentarei devolver un pouco dese cariño recibido ao longo do ano.
Bicos e moita felicidade.

[eMi - 20 de diciembre de 2008 - 03:30]

Aparte de robarte un montón de fotos, hace tiempo te otorgué un premio en mi blog. Hoy me quedo con tu comentario para mi colección de citas.

Que tengas, tú y tu familia, unas felices y cumplidas fiestas.

[paideleo - 20 de diciembre de 2008 - 00:21]

Todo mui ben: a foto e ese texto.

[Paco Penas - 18 de diciembre de 2008 - 02:35]

Ese neno que levamos dentro é cada día máis neno. Un neno do que podemos aprender moito, só temos que sentarnos a escoitalo :-)

[Chousa da Alcandra - 17 de diciembre de 2008 - 16:38]

C'est la vie, mon ami.
(algúns semellamos nenos por fora e tamén por dentro)

[manuel - 17 de diciembre de 2008 - 11:42]

...e canto máis vello, máis axiña corre o tempo

[l&m - 17 de diciembre de 2008 - 10:16]

e chega um momento em que o almanaque fica na mesma folha...
beijos