Ollares Do Tempo
2005 veces adeus...
Hai xente que se enterou pola radio, a outros contáronllo por teléfono, algúns lérono nos xornais, e os máis despistados, que sempre os hai, enteraranse mañan.
Esta noite moita xente morrerá rebentada e desangrada antre os ferros dun coche, outros esnaquizarán a cabeza ao caer polas escaleiras dunha discoteca ou contra o recanto dun penedo, moitísimos terán que empuñala palma da man na boca do estómago para non vomitalos fígados... xa sei que todo soa un pouco forte, é o que ten a realidade cando é visceral. tamén é certo que moita xente "morrerá" de pracer, pero botando un polvo deses que faga tembrala terra para despedilo ano e escomenzalo outro, algúns vivirán a noite máis feliz da súa vida bailando e ata ligando, moitos se aburriran coma nunca pero manán levantaranse convencidos de que foi unha noite especial. E outros, os poucos, serán quen de ata superar un control da garda de tráfico...
¡Eu, eu...cústame crer que faga tembrala terra, como moito, no millor dos casos, levantareime pola mañá convencido se que foi unha noite especial. Tampouco é o pior!
Feliz día e mellor noite a todos os meus amigos.
RaZoaMeNToS MeTa-FíSiCos...
a FeLiCiDaDe DoS MiCHiÑoS De DoRViSou
O mesmo que os congregados de Theleme que non tiñan leis nen estatutos e que, nun interesante exercicio democrático, cada un facía o que lles viña en ganas, durmían, bebian, comían, follaban... eu tamén quero ser un D. GaTo .
WoRN II (segunda parte...)
Xa o dicía Baruch Benedict Spinoza , que non nacera en Dorvisou , se non queres repeti-lo pasado, estudiao...
¿Alguén se atreve a dicir o que pode ser esta MaQuiNaRia BaND?
WoRN, uSaDo, GaSTaDo...
ReaLiDaDe PoLiTiCaMeNTe DeSViRTuaDa...
¡Canta desgana, canta perguiza...!
Sinto a necesidade de volver a beber auga desta fonte, na procura desa dose de inspiración para seguir facendo fotos, para seguir enchendo de fabas de cores o meu saco da fantasía, para seguir medrando...axeno os esforzos de Zapatero e Rajoi por arranxar cada un a súa nación.
Intentarei buscar un oco para pasear pola muralla nesos días estranhos agarrado da man de Gradicela, a sombra dun paleon para investigar na dorfunteca unha cuestión personal na costa dos arrieiros... para seguir soñando con un mundo máis xusto e "máis" mellor.
VACAlandia
Dicir aos amigos que ando un pouco liado. Por un bando,a calor que aplatana ou achicharra a minha vontade, fai que a minha presenza polo blogomillo sexa máis ben escasa.Tamén que a casa sempre está chea de amigos e familiares que non deixan de aproveitarse de ter un amigo no sur deTenerife... Agora os nenos, coa súa volta a escola, axudaran un pouco a normalizar todo e manteño a espranza, de que a inspiración non me abandone para seguir facendo novas fotos e arroutando.
¡Ei parroquia!¡saúde e terra!
eSTaMPaS Do PoVo.
Eses instantes que enchen de felicidade a minha existencia.
CaMiÑoS Da ViDa...
SPaCe - eSPaZo (o meu) - eSPaCio
Si,o mundo é moi grande. E a minha aldea, desde a chousavella, tamén.
...jeje, como se nota que só me quedan uns días para colle-las vacacións.
oLLaReS
MuRMuLLoS e BuRBuLLaS
Aquí está a primeira foto da nova Canon D20. Queda inagurado este novo pantano...
Son dúas opcións moi válidas para argumentar o meu traballo de hoxe. Ese fío que separa a realidade dos sonos...
A primeira foto dixital da minha, aínda incomprendida e amada, cámara de fotos. Foi hoxe pola tarde, fai un pouquiño...eso é a fotografía, unha instantánea, non hai porque esperar a mañá.
A BuRRa De PaCo PeNaS
Dóciles ata límites insospeitables, traballadores incansables, sufridores natos, cariñosos e ata intelixentes, a pesares dos pesares. Agora están en peligro de desaparecer, quedan na peninsula Ibérica arredor duns setenta e cinco mil burros mentras fai uns cuarenta anos superaban o millón.
Sinto pena que na nosa terra non haxa ningunha asociación en defensa de tan noble animal. Tan só se celebra unha feira anual de burros en A Portela ou a esistencia dun burródromo en Escairón. Mesmo lembro como na Parroquia de Cumeiro-Vila De cruces se celebraba polas festa unha carreira de burros e había un premio especial a aquel burro que despois da carreira primeiro ornease. Collían o animal e venga, cervexa que te criou ata que orneaban e poñían perdida de cervexa a toda a xente. Eu agora non lle atopo graza ningunha pero daquelas debíaa de ter porque nos esconchábamos de risa.
Aquí tendes uns enlaces de interés.
Se queredes escoitar ornear un burro picade nesta páxina.
Tamén podedes facelo nesta outra.
iR PaRa NiNGuReS
E agora, con cuarenta e un anos, xa vou entendendo aquelo de que os nenos da aldea sempre van para ningures. Será que xa estou chegando.
Saúde e terra, compañeiros.
eSTaMPaS Do BeRCe
A casa dos calvetes e a palleira dos Alonso
O facer a carretera de "circunvalación" o camiño é unha testemuña de silenzo perpetuo.
Cando algún compañeiro comía unha mazán, Pedriño achegábase a el, paseniñamente, e decíalle con verdadeira humildade:
¡ Non tires o carazo, eh!
Despois Pedriño enfiaba os ollos de boi de Belén na gorxa do compañeiro e decíalle moi untuoso:
¡Ben me podías deixar parte!
e cada bocado que recibía a mazán Pedriño alarmabase:
¡ que chantada lle metiches! Se lle das outra nin chisco queda dela.
O mellor que se podía inventar para comer con acougo unha mazán, estando diante Pedriño, era darlle outra a el, guindándolla de lonxe. E cumplía manxar ben ás carreiras, porque senón aínda viña o larchán en demanda do carozo. (Castelao en os dous de sempre)
MoSTeiRo De CaRBoeiRo
no camiño de Santiago,
romerías da Saleta
e Santa Isabel de Escuadro.
Trasdeza do val ullán
Polo Toxa do cadeiro
ate as cumes do Candán.
Ansemil do cabaleiro,
Dornelas, Breixa, Trasdeza,
coa románica beleza,
co oxival feitizo
de Carboeiro.
Quen o fixo?
un home, un anxo¿
¿Que canteiros traballaron o miragre do mosteiro?
"Hay en el aire limpio de Carboeiro escuela de pájaros cantores. En el inmenso silencio de la tarde se escucha pasar el viento con sus pasos de seda. Y no sería extraño que en el crepúsculo vespertino, a la hora de entre lusco y fusco, alguien creyera ver pasar la procesión inacabable y eterna de los antiguos monjes, puntuales a los oficios".
ÁLVARO CUNQUEIRO
Outros enlaces interesantes:
O DeMo De CaRBoeiRo
o CiPRiaNiLLo NaS CReNZaS GaLeGaS